bayram aşkın (bdostlar)

Papatyalar Solunca

Güneşli bir günün sabahında
Buluşacaktım onunla
İlkbaharı simgelesin diye
Aldığım çiçek papatya

Yürüdüm buluşacağımız sahil kıyına
Çiçekler açmış her tarafta
Oturdum her zamanki banka
İlk günkü heyecanla

Beklemeye başladım orada
Aşıklar dolaşıyordu etrafımda
Saatime bakıyordum ara sıra
Gecikmezdi ne oldu acaba

Aradım geliyorum dedi bana
Dolmuştan indim yanındayım az sonra
Bir fren sesi duyuldu o anda
Fırladım yerimden ne oldu orada

Herkes koştu çığlıklar arasında
Bende koşmaya başladım o anda
Kalabalığın arasına daldığımda
Yerde yatan sevdiğimdi aslında

Dünyam karardı o anda
Bir şeyler fısıldıyordu bana
Son sözü seni seviyorum oldu bana
Sevdiğim can veriyordu kollarımda

Canlı çiçekle bekliyordum oysa
Tek unuttuğum gerçek çiçek almaktı aslında
Ayırdım onları kopartınca
Sevgilim can verdi papatyalar solunca

Bu şiir toplam 645 kez okundu.
21.04.2009 20:17:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz