murat aydoğmuş (muratia4141)

Gece, Şehir Ezan Ve Sen

gece...
bir zincir,halkalar,asma kilit
soğuk zemin, sıcak hava, yağmur, düş...
ayaz lodos kisvesiyle yanıma sokulur
bu şehir ve sen herkes yabancı

öteden ahşap evlerin şeffaf camları
ardında efkarlı çocuksu bakışlar
bu alnımda ki çizikler bu şehir yadigarı...

gece karanlığa boğulur hıçkırıkla
o vakit başlar bütün maceralar
ölülerin çektikleri meçhul anı
sanki ben çekmişim gibi sessizce hatırlarım
bize onlardan kalansa sigara dumanı...

leylin bağrında kopup bize gelen
bir kere daha eder iştirak
sanki bir taşa vursam kaldırım hortlayarak
birkez daha itecek istemeden
bu şehir ve sen herkes yabancı biliyorum;
bu şehir beni istemiyor hissediyorum...

sisli bir akşam loş ışıklar
kapalı kapılar fakat bir aralık
kafamı uzatamam yanarım savaş var

öteden bir sabah ezanı Fevziye
ruhum bir ferahlıkta...
ezan beni istiyor gidemiyorum
sen varsın yolun diğer ucunda

MAYIS 2009

(ŞEHİRDEN İZLENİMLER)

Bu şiir toplam 548 kez okundu.
11.05.2009 10:28:16

• Yorumlar
• Yorum Yaz