hasan murat (kafkasya4)

BAKA KALDIM

BAKA KALDIM ÇOCUKLUĞUMA



Bir gözüm baka kaldı ardıma
Oysa
Çocukluğumu doldurmuştum cebime
Bilmek ne mümkün delik olduğunu
Döküldü, toplayamadım…
Gerisin geri gitmek istedim
Ne mümkün…
Boynunda ileri akan zamanın ipi
Çekerken seni meçhule

Bir gözüm baka kaldı ardıma
Oysa
Gençliğimi doldurmuştum yüreğime
Umutlarımı, hayallerimi…
Alıp götüreceğini bilmeden
Zamanın gençliğimle birlikte
Her şeyimi…

Bir gözüm baka kaldı ardıma
Oysa
Ne umutlarla çıkmıştım yola
Sevinçlerimi paylaşacaktım
Aşkımı… Güzel-genç bir kadınla
Gözyaşı, dert
Yitirmek yoktu Gençliğimi…
Nereden bilebilirdim
Zamanın alıp götüreceğini

Kuru bir dal gibi kaldım ortada
Köklerini yitirmiş
Ağaç gibi,
Yürüdüm, yürüdüm
Bilmeden nereye gideceğimi
Kuru bir dal gibi
Köklerini yitirmiş
Ağaç gibi
Baka kaldım ÇOCUKLUĞUMA.



YAZAN: HASAN MURAT

Bu şiir toplam 759 kez okundu.
11.05.2009 13:58:00

• Yorumlar
• Yorum Yaz