Gülşah Cengiz (gulsahcengiz)

MEKTUP

Bu mektup geliyor yaban ellerden
Garip bir kalbin attığı yerden
Semada dolunay ve yıldızlar
Odamda yalnızlık var.
İstedim tatmak bu duyguyu
Yollamak gurbetten mektup anneme
Selam sevgi benden sizlere
Sorar iseniz beni iyiceyim bende.
Geçiyor günlerim sorgulamakla
Hayatın anlamını aramakla
Bulamadım acep ne fayda
Bulur iseniz söyler misiniz bana da.
Bırakmışım kendimi bir deli rüzgara
Savurur vurur oradan oraya
Tek arzumdur varmak
O ilahi makama
Geçit vermez bana ne fayda
Yaşam dediğin yalan bir boşluk
Acılarla dolu bir korluk
Çabalama dünyaya
Her şey boş sende anla
Terk et o canavarı medeniyet denen
Tut ellerimden geçelim göklerden.
Kimseler sevmez bilirim gerçekten
Nefret ederler belki de bu kötü kalpten
Zannımca vardır tek bir seven
Kim derseniz tabi ki Annem.
Çok uzaktır bana bu mekan
Ararım, bulur muyum acep
Sükun bir mekan
Bilmiyorum ne yapmalı
Bu dünyayı yakmalı
Yok anlayan bir tek insan
Riya dolan herkes şeytan
Gider isem bu boyuttan
Üzülür müsün bilemem annem
Bu kadar yaşam çok bile bana
Sevemedim bilirsin bir gün olsun hayatı
Manimdir tek bir Allah bir de sen
Uydurmasın Mevlam şeytana
Yoksa kıyar idim çoktan canıma
Madem ki yatacağız bir gün o ebedi uykuya
Neden bu çaba hırs anlamam gerçekten
Ya anmalı Zikrullahı her an
Ya da atmalı bu bedeni uçurumlardan
Yoktur farkım selvi boylu bir ottan.
Gecem gündüzüm hep zindan
Çektikçe incelir
Yaşama bağlayan urgan
Nereye kadar dayanır bilemem gerçekten
Akreple yelkovan her zamanki koşuşturmasını yaparken
Mektubuma son verirken
Bizden geçen bu hayatı
Alın sizin olsun
Vesselam…




Tarih: 1998
Yazan: Gülşah Cengiz

Bu şiir toplam 640 kez okundu.
29.05.2009 20:43:31

• Yorumlar
• Yorum Yaz