Müslüm Danaoğlu (muslumdanaoglu)

KUŞLAR GELDİĞİNDE

-kuşlar geldiğinde seninle öleceğim-

bir gün gözlerimin içine
kibrit çöpü atıp
yakacağım
göz kapaklarım
saçlarının siyahına gömülecek

beni kirpiklerine yazdığında
kirpiğinin her teli divit olacak yüreğime
bütün alfabeleri, harfleri, bütün bedenleri dolaşıp
senin şiirini yazacağım

ruhuma mandallayacağım seni

hafifliğin kadar kırılgan
yaktığın kadar kutsal olacaksın
bileceğim
göz çukurlarımda
ateşinle yüzümü yıkayıp
ürpereceğim
temizleneceğim, temizleneceğim

ahhh! şiirime karışacak ellerin
kalsın! hep kalsın ama dinle
ben gökyüzünde ayı ikiye böldüm gözlerimle
uykusuz yastıklar büyüttüm şafak vaktine
ama sakııııın üzülme
çünkü sen
çünkü sen yağmur kuşlarını beklemesin
çünkü ben raylarımda çarpışan trenlerin
vagonlarından savrulan kaçak yüzlere
sığınma hakkı vereceğim
ancak tanrılar ağlar cehennemine bilirsin
ben ki göz yaşlarımı
içerek bitireceğim

ve daktilomu asıp tavana
intihar süsü vereceğim
ve buna güleceğim
ve çiçeklere su verecek
ve avuçlarında kasımpatılar besleyeceğim
ve jiletler öldüreceğim sakalımda
ve melekler kuytularımda…

ve sonra gideceğim
biliyorsun
en kör karanlıklara düşeceğim
üzerine çalı çırpı serdiğim kuyuların tuzağına
ve sen sevgilim
sen yağmur kuşlarını beklemelisin
biliyorsun
ancak kuşlar geldiğinde
bütün kuyularımı bir bir gömüp toprağa
yalnız senle ölebilirim

Müslüm danaoğlu

Bu şiir toplam 485 kez okundu.
21.07.2009 21:39:33

• Yorumlar
• Yorum Yaz