Aydın Kahraman (aydınk)

GEL GÖNÜL GİDELİM

Gel gönül gidelim çok uzaklara
Gayri halimizden bilen kalmadı
Sinemde açılan derin yaraya
El vurup ta merhem süren kalmadı

ne suyu berraktır, ne havası hoş
gündüzü cezbetmez, gecesi nahoş
dönüp baktığımda ellerim bomboş
bir gün durmak için heves kalmadı

şöyle bir yer olsa, koşup gitmeye
dağların başında, cennetten köşe
ne hüzün, ne korku ne de endişe
yoksa yaşamaya merak kalmadı

Sevdim bir güzeli, sevmeseydim hiç
Sevda ne demektir, bilmeseydim hiç
Olmadı, dünyaya gelmeseydim hiç
Bir teselli, ümit veren olmadı

Uykular kayboldu, geceler zindan
Gündüzler geceden daha da zindan
Virane bedende usandım candan
Nedir derdin diye soran olmadı

Seni taştan taşa çalmalı gönlüm
Bu yaşımda Mecnun, Kerem’e döndüm
Yardan uzaklarda yaşanan ömrün
Ne sana ne bana hayrı kalmadı

03.02.2004

Bu şiir toplam 347 kez okundu.
22.05.2010 00:27:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz