çoban yıldızı (çoban yıldızım)

GÖZLERİNE DÜŞMÜŞÜM

İçime kor; Denize güneş düşmüş... Göllere mehtap inmiş... Ve sinmiş; Tüm suların üzerine sevdalar...
Bütün ışıklar suya; Ben .. Gözlerine düşmüşüm.. Canııımm terlemiş, canım; ten kokunun üstüne! ..
Gün, terinde parlamış; Canım düşmüş gözüne..... Canım terlemiş canım! .. Ve sızmışım ben, bahar yağmuru gibi özüne...
Gök, kızarmış bir somun gibi bölüşmüş güneşini denizle! .. Göğe, sanki yüzen kuşlar... Denize sanki uçan balıklar üşüşmüş! .. Gök, güneşini denizle bölüşmüş..Mehtap göllere sinmiş... Ve inmiş... tüm suların...üzerine; sevdalar........ Bütün ışıklar suya; Ben .. Gözlerine düşmüşüm ... Fakat, yine de anlayamam... Böylesi düşkünlüklerimden sular mı ısınııır, ışıklar mı serinler? .. Bilmem .....
Ama hep özlerim içi boş bir döşek gibi seni; Isınırken ısıtmak, ısıtırken ısınmak için! .. Hep özlerim, hep özlerim; iki kuru dalı sürterek ateş yakmayı bekleyen bir fukara gibidir özlemim... Bilmem, sular mı ısınıır, ışıklar mı serinler, bilmem... Bilmem ki özlemekten başkasını... Sadece özlerim. Aahhh. .. İçime kor;
Denize güneş düşmüş yine... Göllere mehtap inmiş... Ve sinmiş; Tüm suların üzerine sevdalar... Yine! ...... Yine; Bütün ışıklar suya, ben gözlerine düşmüşüm! Ben, gözlerine düşmüşüm... Gözlerine düşmüşüm!

Bu şiir toplam 469 kez okundu.
11.07.2007 01:36:25

• Yorumlar
• Yorum Yaz