ümit çabuk (ümit ç.)

hep seni dilerim baba

şatafatlı bi ewde doğmadım hayalimde willa yoktu zaten. kenar mahalle değildi bizimki sade bi arka mahalle lambası bi yanıp bi sönen sokaktaydı ewim istemezdim zaten sarmaşıklarla sarılmış bir sokak. içinde kaybolduğum kaç odamın olduğunu unuttuğum bi ew değildi istediğim 4 duwarı olan anne we babası olan bi ewdi sadece tanrıdan istediğim kardeşte isterdim tabi.
tanrı bana arka mahalleyi werdi lambası yanmayan bi sokakta hayalimdeki gibi sınırları zorlicak oradan oraya koşacak odalar wermedi 4 duwardı tam istediğim gibi ben tanrıdan kardeş istedim abla bile werdi. güzel kokulu annesi olAN ama babası olmayan bi çatı werdi. babasızlık tuhaf bi duygu. doğum günüm pastamdaki mumları üfletmeden dilek tut derdi annem yaşıtlarim gibi uzaktan kumandalı bi araba yada en fiyakasından bisiklet değildi tuttuğum dilek yaşıma göre ağır bi dilekti tuttuğum şey hep seninle koyun koyuna yatmayı diledim baba. okuldaki cocuklar sınıf hocalarına özenirlerdi anlamazdım ben onları. ben hep sana özendim baba benim kahramanım yusuf yada polat değildi şu yaşlarımda hep sendin baba yazları damda yatarız çokkda seweiirim yıldızları izlemeyii hele bi yıldız wardır en çok o parlar onu sana benzetirim baba sana olan özlemimde başka yıldızların orantısına göre daha parlak. we bi yıldız kayar baba ben seni dilerim hep seni dilerim. sonradan öğrendim benim dileğimin kabul olması için bi başkasının babasının ölmesi demek olduğunu!!! nerden bile bilirdim bi başkasınında babasız olduğunu tanrı sadece benim babamı aldı bilirdim kendimi seçilmiş hissederdim tanrı huzurunda. ama dileğim kabul olmadı her seferinde hüsranla bitti yani baba sen bana dönmedin bende kimseyi babasız bırakmadım demi baba.
ne zaman bi yıldız kaysa artık dilemiyorum seni düğün pastam bile olmuyo artık sadece bi iki mesaj iiki doğdun. ben yaşıyomuydumki doğduğumu kutluyolar baba?? yeşil gözlerinde dondurdum ben yaşamı çınar yüreğine gömdüm umutlarımı belki bana kızıyorsun bıraktıklarına sarılıp seni onlarda aramıyorum diye kokunu bilmiyorum baba senin kokunu nasıl arim onlarda sesini bilmiyorum baba gülüşünü bilmiyorum baba yürüşünü bilmiyorum nasıl oğlummmmmmmmmmm dediğini bilmiyorum nasıl gözyaşı döktüğünü hangi rengi sewdiğini hangi şeye sinirlendiğini neye küfrettiğini bilmiyorum baba ben nasıl arim seni bi başkasında ben daha seni tanımıyorum baba. yeşil gözlü özendiğim adam ben neye özendiğimi bilmiyorum kafamda kurduğum bi adam war ben ona özeniyorum kafamda bi baba modeli çizmişim yada anlatılanlara yönelik bi model işte ben ona özeniyorum ssana değil çünkü ben seni tanımıyorum baba.


ORJİNALL
Ümİt Ç.

Bu şiir toplam 340 kez okundu.
18.03.2012 00:03:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz