Hüseyin Dalmaz (hdalmaz)

KAF DAĞININ ARKASINDA

Kucak açtım mutluluğa
Arkasını döndü bana
Bir de baktım koşa koşa
Gitti artık uzaklara.

Arkasından bakakaldım
Koşsam onu tutamazdım
Rastlamadım bir daha da
Gitti artık uzaklara.

Seven yârin olsa idi
Çarpsa idi aşkın yeli
Mutluluk kaçmaz idi
Dedi dostun bir tanesi.

Ben de sevdim eller gibi
Bana kalan isimleri
Kim neylesin bu garibi
Eller bilmez hallerimi.

Anladım ki kader böyle
Silinmiyor silgi ile
Ulaşamam mutluluğa
Kaf Dağının arkasında.

Bu şiir toplam 505 kez okundu.
20.11.2012 00:10:35

• Yorumlar
• Yorum Yaz