kemal alkan (kemalat)

ÜRYAN

Ben, cennetten kovulan
Âdem.
Sen,
Havva’m, Züleyha’m, Belkız’ım,
Meryem’im, Hacer’im, Hatice’m,
Zeyneb’im, Emine’m, Ayşe’m.

Zırhım senindir,
Giyinen kölen.
Miğfere gerek yok,
Kalmadı bedenim üzerinde
Başım.
Sermişim yoluna kendimi
Sere serpe, üryan.
Nazarım aynına cüretkâr
Heybetinle titret bedenim.

Olur musun, tarikimde yoldaş,
Sevdiğimde çeperim?

Kemal Alkan
11 Ekim 2012

Bu şiir toplam 459 kez okundu.
7.09.2013 17:48:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz