Ahmet Terli (Ahmet Terli)

Seninle iki candık, Anam..

.

Dokuz ay boyunca taşımışsın karnında
Hergün beslemişsin beni canınla, kanınla.
Hergün bıkmadan, usanmadan taşımışsında
Ölüme bile meydan okumuşsun en sonunda...

Evet, çünkü ölümle-doğum birer kardeştirler
Sen ve ben veya her ikimiz kaybedebilirmişiz.
Nice nice analar ve bebeler doğumda ölmüşler
Yaşayacak ömrümüz varmış, biz kaybetmemişiz...

Sen benim bir parçamsın, ben senin bin parçanım
Beni parça parça toplamışsın dokuz ay boyunca.
Beni tam dokuz ay yoğuran ustamsın, anamsın
Yoğurmuşsun beni hergün biraz; kanınla, canınla...

Gülmene, ağlamana; yediğin aşına, içtiğin suyuna
Aldığın her damla nefesine bile ortak olmuşum.
Kurban olayım Yüce Mevla’nın şu kanununa
Dokuz ay sonra, ben senin bin parçan olmuşum...

Ve aradan yıllar geçti; senin ömrün de geçti
Yüzüç senelik ömrün hiç yaşanmamış gibi bitti;
Bir “Anneler Günüydü”, yıl dokuzyüzdoksanyedi
Ayrıldın aramızdan, “Allah rahmet eylesin Seni !”.

Ve işte bir başka “Anneler Günü” bugün yine
Yıl ikibinbir, rüzgar gibi uçup gitti dört sene.
Milyonlarca şiirle her ne yazıp söylesem bile
Senin hakkını ben asla ödeyemem ömrümce...

Allah’tan Sana rahmet, çocuklarına mağfiret,
Dualarımız hep Sana, mekanın olsun cennet !
Herkesin anası tabii ki kendine en güzel ana,
Benim canım Anam da bana bin Ana !

Köln, 09.05.2001 (Anneler Günü)

Bu şiir toplam 503 kez okundu.
7.10.2013 18:25:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz