Mehmet Koyun (meh ay)

SONBAHAR VE İLKBAHAR

Bir sonbahar gecesinde doğmuşum.
Ağaçların sararıp solduğu,
yapraklarını döktüğü bir vakitte...
Hep hüznün temsilcisi olmuştur sonbahar.
Oysa sen ilkbaharda doğdun.
Neşenin, sevincin temsilcisi ilkbaharda…
Ağaçların yeniden yeşillendiği,
rengârenk çiçeklerle süslendiği mevsimde…
Daha biz doğmadan çizilmiş yolumuz.
Buluşunca gözlerim gözlerinle;
bendeki hüznü, kederi dağıtacaksın.
Seninle süslenecek hayatım.

Yapraklarını dökmüş,
kurumaya yüz tutmuş bir ağaç gibiyim.
Her rüzgârda üşüyorum.
Gel kolların yaprak olsun.
Sarıl boynuma. Yeniden hayat bulayım.
Biliyorum sana kavuşmak için
soğuk ve çetin kışın geçmesini beklemeliyim.
Ama sen tez gel…

Bahar gözlüm,
eğer ne kadar çok beklendiğini bilseydin,
yokluğundan utanırdın.

27.04.2014

Bu şiir toplam 460 kez okundu.
6.08.2014 17:59:14

• Yorumlar
• Yorum Yaz