Mehmet Koyun (meh ay)

“Yar(a)”

Sabahın ilk ışıklarıyla aldım elime kalemi.
İçimde tarifi olmayan bir duygu...
Aktarmak istedim beyaz kâğıda.
Büktü boyunu kalem.
Neydi bu duygu?
Özlem mi?
Onsuz olamamak mı?
Yalnızlık mı?
Hayır, sadece bu kadarı değildi.
Ama yazmaktan acizdi kalem.
Ne yazacağını bilmiyordu.
Bilmiyordum…

Sonra senli hayallere daldım.
Seni düşündüm bir müddet.
Hepten unuttum ne yazacağımı.
Görüyorsun ki halimi arz edecek bir vaziyette değilim.
Şuan yaşadıklarımın sebebini yazayım dedim üç harfle.
“Yar” yazdım ve bırakacaktım ki kalemi.
Parantez içinde bir “a” harfi eklendi sonuna.
Evet, sen hem yardın.
Hem yaraydın.
“Yar(a)”


03.05.2014

Bu şiir toplam 352 kez okundu.
6.08.2014 20:15:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz