(ayça)

YARIM KALAN AŞKLARIN SON BESTESİYİZ

sensizliğin bu karanlık yarınlarında yürüyorum
çırılçıplak;umutlarımın üzerine

sen ve dünümü pişmanlık dikenlerinin üzerine kapkaranlık bir
örtü olarak örtüyorum..

kalamıyorum artık bu şehirde her yerde sen varsın gitmek
çaresizlik deselerde
GİDİYORUM....
BİZ YARIM KALAN AŞKLARIN SON BESTEYİZ....

ısmarlama sevdaları istemiyor artık ;değerini bilemediğin kalbim...

trenler sessiz,vagonlar kimsesiz,gökyüzü ağlıyordu gittiğim gün


sırılsıklam oldu ;umutlarım
seni unutmak için yemin ettiğim gecede
ağlatsa da bu hasretin beni UNUTACAĞIM SENİ....

rüzgar ılık ılık esiyor eskimiş hatıraların üzerine

dedim ya sevdiğim ;
BİZ ARTIK YARIM KALAN AŞKLARIN SON BESTESİYİZ........

Bu şiir toplam 675 kez okundu.
7.10.2007 21:00:12

• Yorumlar
• Yorum Yaz