savaş karaduman (savaşkaraduman)

Gün Batımı Gülüşün

Sen ellerimi tuttuğun zaman
Ben sevinçli bir kuş gibi havalanıp
Gözlerinin kıyısına konuyorum
Ve gözlerindeki
O sıcak gülüşlere yuvalar kuruyorum…

Sen gözlerime baktığın zaman
Ben soluk soluğa sevdanın yollarına düşüyorum
Ay ışığı sızıyor gözlerime;
Gözlerindeki yıldızlı gecelerden…
Üstüm başım yıldız
Üstüm başım sırılsıklam ay ışığı
Ellerimde teninin sıcaklığı
Gözlerine tutunuyorum
Gözlerin; koyu bir muhabbet
Işığını denize döken mehtaplı bir gece kadar güzel
Ve sen;
Bir nefes kadar yakın
Ve kavuşması imkânsız bir an kadar uzak
Dayanılmaz hasretim oluyorsun benim…

Sen bana güldüğün zaman
Ben sevgiliye sunulan
Tomurcuk bir gül oluyorum
En güzel renklerimi
En güzel kokularımı sunuyorum sana
Sonra usulca uzanıp
Rüzgârın, dağlarla sarmaş dolaş çıldırtan öpüşmesi gibi
Gül tadında öpüyorum
Gün batımı gülüşünü
Ve gülen dudaklarını senin...

Sen başını omzuma yasladığın zaman
Ben senin gülen yüzün oluyorum
Dudaklarına, saçlarına dokunuyor elim
Sonra usulca uzanıp
Yaprakların, dallarla haşır neşir çıldırtan öpüşmesi gibi
Bahar tadında öpüyorum
Gün batımı gülüşünü
Ve narçiçeği dudaklarını senin…

Sen denizin alçalıp kabaran göğsü gibi
Aşkını sahillerime vurduğun zaman
Ben sevdaya tutuklu bir şiir gibi
Dört mevsim sana yazılıyorum
Sonra usulca uzanıp
Güneşin, denizle yana döne çıldırtan öpüşmesi gibi
Aşk tadında öpüyorum
Gün batımı gülüşünü
Ve yanan dudaklarını senin…

(Mayıs 2016)

Bu şiir toplam 489 kez okundu.
16.01.2017 19:03:42

• Yorumlar
• Yorum Yaz