Ömür Yalçın Aslan (Umeyr EDEBİHAYAT)

Gönül okumayı bilmeyen insanlara

Bır gün hatıra defteri olacağım
Yarım cümlelerde geçecek adım
Ortam konuşturacak hatta çoğunu
Nefesime mecbur olmayanları
Vicdanların sorumluluk hissiyatı
Sofraya konan ekmek gibi olacak
Cansız bir bedenin geleceği olur
Seviyorsan şayet gideceği yoktur
Kalemim son noktayı koyduğunda
En başta çocukluğumu anlatacak
Gönül okumayı bilmeyen insanlara
Bır ömrü bağrına sığdırmış satırlar
Günahsız bir hikaye yazamadım
Bir noktadan bir noktaya uzun yol
Süslü bahçelerden geçmedim hiç
Kanlar, kesikler, yaralar vardı hep
Her aynaya bakacak yüz bulduğumda
Herkes iyi olabilir ama doğru olamaz
Çok olan içinden tercih etmeyi severler
Tek olanın tercih ettiği olmak yerine
İnsan dediğin kendine zulüm eder
Benim zulmüm ellerim bağlı yüzememek
Gök ile denizden başka tercih olamaz
Düşünüyor ve yazıyorsan
Ya uçup özgürce yaşayacaksın
Yada yüzüp boğulmadan varacaksın
Yer yüzünde ne çektiğini bilmeyen
Adını unutamadığın sevdiklerine
Bir bir ölüp gidiyoruz elbette
Ne ilk nede son kez kazılır toprak
Ama bir şeyler eksik bu kez
Toprak yok kağıt var
Mezar taşı yok şiirler var
Çiçekler yok kurşun tozu var
Ağlayan yok yağmur var
Kefen yok gönlü saran beden var
Bu gece
Yine ben varım zerre ses yok
Dilimin ucun dayken bile küfürler
Herkes kendi rengine boyamış insanları
Rengimi belli ettiğim için sevimsiz
Siyaha sıçramış beyaz kadar yalnızım
Kendini silip baştan yazmaktan aciz
Bir insan oğludur birde şiirler
Şiir sahibi olan şairden şikayet eder de
İnsan sahibini kime şikayet eder. . .

Bu şiir toplam 34 kez okundu.
21.02.2020 01:40:38

• Yorumlar
• Yorum Yaz