mücahet şen (hürışık20)

sevgiliye hasret

benden yitip giden
bir hüzün gecesiydi
yine aynıydı herşey
yine yoktun yalnızdım

sanki bir çocuk gibi
hiç dönmeyecegini bile bile
seni diledim seni andım
aşkın cemresi düştü o an

anladım kaçkez vuruldugumu
anladım kaçkez yıkıldıgımı
anladım kaçkez yakıldıgımı
yitik bir sevda hasreti için

sen benim olamazmıydın
ben seni saramazmıydım
biz bizi sevemezmiydik
kimler kıskandı sevgimizi

şimdi sahipsiz bir yetimim
bıraktın beni sevgilim
ne aradın nede sordun
sensiz mahsun hallerdeyim

dünyamdan koptun ama
hala seni düşlüyorum
göklere erişiyormu dualarım
orada yüregimi hissediyor musun?

kanlı gömlegin sardım yüzüme
şehidim diye agladım
yigidim diye agladım
mehmedim diye agladım

o kahpe kurşun bitiremez aşkımızı
ne mecnun ne leyla böylesi sevdi
yagmur yagarken seni yaşıyorum
ve sana koşuyorum birtanem

beyaz gelinligin hatırasına
tutupta sarılamadıgım aşkıma
öpüpte koklayamadıgım bebegimize
seninle biten herşeye ah ediyorum.
mücahet şen.

Bu şiir toplam 474 kez okundu.
14.02.2008 15:42:04

• Yorumlar
• Yorum Yaz