enes mutlu (ozan mutlu)

SENİN HAKKIN ÖDENMEZ ANNECİĞİM

Dokuz ay karnında taşıdın
Doğduğumda sevinip bağrına bastın
Güzel ellerinle yüzümü okşadın
Senin hakkın ödenmez anneciğim.

Yemedim yedirdin içmedin içirdin
Beni bu yaşa kadar büyüttün besledin
Her zaman ben oldum derdin
Senin hakkın ödenmez anneciğim

Uykundan oldun ben uyanınca
Başımda bekledin hastalanınca
Sana layık evlat olabildiysem ne ala
Senin hakkın ödenmez anneciğim.

Kulağıma ninniler söylerdin
Bana hep kol kanat gerdin
Ömründen kıymetli zamanlar verdin
Senin hakkın ödenmez anneciğim.

Anneciğim hakkın kolay ödenmez
Seni anlatmaya bir ömür yetmez
Yüzünde gülücük kalbinde sevgi bitmez
Senin hakkın kolay ödenmez anneciğim.

Hakkın çok üzerimde benim
Sevginle doldu yüreğim
Annem gösterdiğin yolda yürüyeceğim
Senin hakkın ödenmez anneciğim.

Bir sözünü iki etmem
Annemi kırıp incitmem
Onu canımdan çok sevdim ben
Senin hakkın ödenmez anneciğim.

Ömrümce sırtımda taşısam seni
Yerine koyamam başka birini
Işık tut bana gözlerini
Senin hakkın ödenmez anneciğim.

Bu şiir toplam 630 kez okundu.
18.04.2008 18:24:01

• Yorumlar
• Yorum Yaz