osman tek (neclam)

dedeme

hayat ne kadar sahte
güneş bile ısıtmıyor dede
var ta ötelerde güneş
ama ısıtmıyor dede

Dostluk sözde bu devirde
dost beyaz günde bile sahte
bak kimler gelmiş dede
hepsi yalan sen boşver dede

en iyisini yaptın hakla buluştun
sahtelerden kurtuldun
seni yaradanı buldun
sen gibi olmak isterim dede

sen ne iyimişsin dede bilemedim
sensizligi koklarken nefessiz kaldım
kendimi adam sandım helallik almadım
sen affet beni dede

bana bıraktıgın emanetin elimde
çogu zaman gönlümün derinliklerinde
perşembe gördüm seni en son dede
bakamadım sensiz sana dede

ne garip böyle aglamak dede
dünyevi degil bu sefer üzüntüm
çok degişik sanırım gerçek
keşke o perşembe
sarılıp kucaklasaydım seni dede

benim yerime kara toprak kucakladı
göz yaşlarım gönlümde pınarı buldu
sana karşı mahçuptum utandım dede
kara toprak kuçakladı seni dede

haberin olsun sözüm var sana
hizmet diyen bu gönlüm
cennette seni arayacak
elinden tutup hiç ama hiç bırakmayacak


mekanın cennet olsun dede torunun şşa

Bu şiir toplam 560 kez okundu.
20.05.2008 17:39:45

• Yorumlar
• Yorum Yaz