osman tek (neclam)

karanlık geceler tek dostum (umutsuzluk 3)

içime yine umutsuzluk çöktü
sisden umut gözükmüyor
karanlık geceler tek dostum
birde çaresizlik kokan yastıgım

ben benlikten çıkıyor
kişiligim ruhumu terk ediyor
karanlık geceler tek dostum
bitkin ve yorgunum

çok acıyor içim çook
göz yaşım içime akıyor
karanlık geceler tek dostum
kimse beni duymuyor görmüyor

bazıları maskeler takıyor
gününü gün ediyor
karanlık geceler tek dostum
var bir suçum gururluyum

evini kaybetmiş bir çocugum
ne yaptıgımı bilmeden yaşıyorum
karanlık geceler tek dostum
ben bir işçinin çocuyum

bazen dalıyorum içimdeki derinliklere
yaşam sevincim bir köşede yas tutuyor
karanlık geceler tek dostum
teselli edemeden bende karanlıga aglıyorum

belki bir gün güneş dogacak
bekliyorum sabahlara dek
karanlık geceler tek dostum
gelişim muhteşem olacak

Bu şiir toplam 514 kez okundu.
21.05.2008 22:54:30

• Yorumlar
• Yorum Yaz