bulent taylan (taylan)

zynp-1

senin sesini duymadığım her gun
biraz daha ölüyorum
gülümserken hayata seninle
birden karardı tum dunya
yaralı bir yürek bırakıp gitmişsinde meğer
seni anamamışım ben
şimdi ölüyorum
kalbimin atışları yavaşladı bunu hissediyorum
sensizlik öyle yaktıki beni
kavrulup durdum her günde
artık negeler nede gündüzler
avutur oldu benı çalan her şarkı
yüreğimi yakar oldu
oysa ne güzeldi seninle var olmak
şimdi ölüyorum
sensiz ölüyorum
içimde var olan sevginle ölüyorum
bir gün biryerlerde duyarsın senin yaşadığımı ve öldüğümü
sakın ağlama çiçeğim
sakın üzülme hni verdiğin sözler vardıya binlerce onlarıda önemseme çiçeğim
zaten bir gun gideceğini ben biliyordum sensiz öleceğimi biliyordum ben şimdi vaktim doldu
tanrıya açılan elerimde dualarım seninle ne yaşanılan neden yaşadıklarım nede senden gelen tum acılar her şey her an her tat
tum varlığımla seninle yaşadığım bir saniyeye bedeldi

Bu şiir toplam 704 kez okundu.
15.06.2008 01:53:25

• Yorumlar
• Yorum Yaz