kağan işçen (kaan_iscen)

Gidişinden Ömrüme Ağlamaklar Düştü

Gidişinden Ömrüme Ağlamaklar Düştü

şarkımızın haziran kısmını da al yanına
yeryüzü dikenli bir hasır
sensiz atacağım her adım
bir evim yok
başımı sokacağım herhangi bir aydınlık
gözlerini almasan da olurdu gözlerimden
korumasızım artık
yıldızlar üzerime düşecek gibi durur
ıslak
sesinin kalkıp gittiği yerde anlamsız bir çığlık

gözlerinin rengi ne bir örtü
ne bir yorgan ne de şuh bir cibinlik
bir tek yorganımdır yalnızlık
şarkının haziran kısmını da al yanına
yetsin o şarhoş manzarasızlık
yaralarımın ağzını bıçak açmaz
kını yok gözyaşlarımın
çekilmez sessizlik bu haziransızlık

gidişinden ömrüme ağlamaklar düştü
sonsuza kadar kullanırım bu son hakkımı artık
tınım yok ıslığım göz aldanmasıydım
haziranımızın şarkısını hadi al da git
güneşine aç günebakanlar düşünsün gerisini
ay bulut zerre zerre seviştiğimiz kara toprak

eskiden bakardım şimdi düşlerim
bir belirip bir kaybolan ellerini
tınmam
çehrendi tek nebulam
hayat tozum ömür törpüm
tınmam
ayağımın tozuyla çoğaltırım gerekçelerimi
denizlerimi
tınmam
iklim ayyaşıyım
severim
severim
mutsuzluğunun her halini
iklim ayyaşıyım
belki yağmurlu
belki karanlık
haziran şarkımızı aldın artık
bir evim yok
başımı sokacağım herhangi bir aydınlık

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiir toplam 659 kez okundu.
29.06.2008 19:58:59

• Yorumlar
• Yorum Yaz