feriha ceylan (ferihaceylan)

KADIN..!

KADIN..!


Aynı asırda geldik
Aynı candan üredik
Sen efendi biz köleydik
Hiç mi ruhun sızlamadı

Geldiğimiz yer aynı değimli
Gittiğimiz yer aynı
Öyle ise nedir bu cefa ki
Yüreğin mi beynin mi
Bilemedim neyin beni anlamadı
Tanımadı tanıyamadı
İftiranda kaç canım boğuldu

Kaç el var üzerimde
Durup da sayamadığım
Kaç dil kaç yürek
Daha kaç sıfat yüklenecek
Koşarken evimin ön sokağında
Kızgın keskin kör bir bıçak gibi
Hayatımı doğrayacak
Ömür dalım yeşermeden
Meyvelerim önüme düşmeden
Daha kaç yol yönümü çevirecek

Ben kendimden habersiz
Gözlerim dünya ya renksiz
Umutlarım körpe dikensiz
Bu dünya bana böyle düzensiz
Kaderim kimlerin elinde çaresiz
Daha kaç kez dizlerinden vurulacak
Kalkacak adımlayacak
Nasıl olacak benim canımı yakarken
Senin canın yanmayacak

Bir yanım çocuk oynar
Bir yanım kadın yar ağlar
Kaç dölüme umutsuzca ciğerciğim yanar
Çocuk ruhunu terk etmeden
Onca yüke nasıl koşar
Alın artık üstümden kamburumu
Ben kadınınım bir de adım var

Bu şiir toplam 405 kez okundu.
1.08.2008 17:00:43

• Yorumlar
• Yorum Yaz