Mücahit EREL (rastgelemuca)

AĞLAMAYI ÖZLEDİM

Ağlamayı özledim bu günlerde
Eskisi gibi yaşarmıyorlar artık
Etkilenmiyorum duygusal filmlerden
Ölenlere,yaralananlara ağlıyamıyorum
Annesinden ayrılan çocuğun
Yürek parçalayıcı görüntüsüne
Ağlayamıyorum
İçimde fırtınalar kopmuyor
Şehit Mehmetçiğimiz çıkınca garipsiyorum kendimi
Utanıyorum kendimden
Neden,neden,neden diyorum kendime
Duygularım mı bitti yoksa
Pınarlarım mı kurudu
Yerden bir parça ekmeği alıp yiyen
Yarı çıplak afrikalı çocukları es geçiyorum artık
Yazarken bile değişiyorum
Bulamıyorum kendimi
Ya da bu ben değilim
Dönsem eski günlerime
Belki o zaman ağlarım
Eski günlerimde ağlayacak çok şey vardı
Şimdi de var ama
Büyüdükçe değişiyor mu bunlar
Yoksa biz mi değişiyoruz

Ağladıkça kavrulan yüreğimi
Ağladıkça temizlenen bedenimi
Ağladıkça yinelenen ruhumu
Geri istiyorum

Verin bana kaybolan yüreğimi
Temiz bedenimi verin bana
Çocuksu ruhumu da
Gerisi kendi gelir
Ağla babam ağla
Sabaha kadar...

Bu şiir toplam 418 kez okundu.
1.09.2008 01:02:32

• Yorumlar
• Yorum Yaz