mücahet şen (hürışık20)

ben şehit olsaydım duygularım bunlar olurdu

bir kör kurşun yarasında ümitlerim soluyor anne
bedenim ölümlere soguyor üşüyorum anne
korkuyorum içim ürperiyor sen arkamdan aglayacaksın diye
yavrumdeyip karalar baglayacaksın diye anne
sana oglunu verecekler anne al kanlar içinde
şehidim diyeceksin ah masum mum diyeceksin anne
vatana kurban oldun vatan seni bagrına aldı
sen hiç insanları aşagılamayı bilmezdin be oglum
melek gibiydin şimdi şehitsin şehitsin be oglum
annem son bir duam var allaha
insanlar şehitlerin yüregini anlasın
insanlar şehitlerin acılarını anlasın
insanlar şehitlerin sevgisini anlasın
insanlar şehitlerden kötülük beklemesin
şehitsen beni çarp demesin
biz insanlardan gizlendigimiz için
açıga çıkmak istemedigimiz için
öldü demesinler ölüler demesinler bize
radyo sohpete aşagılanmak için degiliz
çünkü biz allah için canımızı verdik
biz kahpe kurşunların oyuncagı degiliz
yer gök titredi
insanlar hala bize anlayışsız
insanlar hala bizimle alay ediyor
microdalga deli diyorlar desinler
vatannöbetinde şehit olurlarsa o zaman insanlar bizi anlarlar be anne
mücahet şen

Bu şiir toplam 351 kez okundu.
17.09.2008 11:09:51

• Yorumlar
• Yorum Yaz