Büşra Koç

Kalemin Haykırışları/2

Mutlu olduğum günleri bir bir anıp
Başucumda bulunan yastığa sarılıp

Gözyaşlarımdan cümleler üreterek yazıyorum
Kalbimin parçalarını toplayarak yazıyorum

Ömür sökenim şu an senden çok uzaktayım
Özlemin oluşturduğu acı bir yastayım

Senden ayrılınca acım hafifler sandım
Oysaki uzun yolların ıraklığına aldandım

Resmin elimden düşmedi geldiğimden beri
Uzaklaştıramadım kendimden büyük kederi

Çıkan tipi penceremin boşluğundan girerken
Hasretin acısı çivi gibi kalbimi delerken

Nasıl gelebilirim kendime söyle
Nasıl yenebilirim bu acıyı böyle

Seni unutmak için yapılanlar faydasız
Senden çok uzakta yaşamak imkansız

Şimdi geri dönmekle dönmemek arasındaki uçurumdayım
Karar verene kadar mutlulukların yaşanmadığı zindandayım

Bu şiir toplam 548 kez okundu.
28.12.2007

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı