Memduh ŞENOL

YOL

Dağ ne kadar yüce olursa olsun,
Cılga yollar onun üstünden aşar.
Erişir menzil-i maksuda giden
Yufka yürekliler geride kalsın.

Hicran köşe taşı, hasretse kale,
Azap ağ örüyor gene gönlüme
Kalleş kötülükle yoğrulmuş taşar
Dört yanımı sarmış papaz ve vale.

Yırtık bir kağıtta silik bir kalem,
Kader çizgisini siler gibiydi.
Münker, Nekir sade günah mı yazar?
Derdi ahvalimi yazar mı? Bilmem.

Arzın merkezine daldım sonunda.
Dünyayı delerek boşluğa çıktım
Boşluk harelendi kozmik ışıkla,
Prangalar vardı sanki kolumda.
-----(Alaşehir)

Memduh ŞENOL

Kaynak:''OZAN DERGİSİ''-Adana. ''Ozanlar 2000 Güldeste'' Antoloji - 2003.

Bu şiir toplam 465 kez okundu.
29.01.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı