Memduh ŞENOL

KAYIP KİŞİ

Devr-i alem ettim yalan dünyayı
Nerede kaybettim kimlik künyeyi?
Yolumu şaşırdım berhava oldum.
Çekti zalim felek çelik fünyeyi.

Asır acımasız insan duygusuz,
Evlat babasına karşı hayırsız.
Kalbim ten kafeste çırpınır durur
Nefsim ise tüm bunlara kaygusuz.

Sığınacak bir dal bulsam koşarım,
Emin olun şu dağları aşarım
Hakikatı bulur isem inanın,
Külünk vurup graniti eşerim.

Şahinler, doğanlar nereye gitti?
Vadide düzleşen ince yol bitti
Sökemedim içimdeki kuşkuyu,
Kabuslar hayalin önünde yitti.
-----(Alaşehir)

Memduh ŞENOL

Kaynak:''OZAN DERGİSİ''-Adana. ''Ozanlar 2000 Güldeste'' Antoloji.

Bu şiir toplam 482 kez okundu.
29.01.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı