Gürkan Karanfil

SENSİN O

Gülümsediğinde,

Kumlardan küçük tepecikler yapıyordum dünyamda
Soluk aldığında nice fırtınalar koparıyordun bağrımda
Karanfil yüreğinde yaşarken,
Her kelimen bir ezgi olurdu dudaklarımda.

Utanırım bazen,

Gözlerindeki nemli kirpikleri kurutamadığım için.
Üzülürüm inceden inceye,
Varlığını fark edemediğim için

Gelemesem de gözlerine,

Bir çiğ damlası olup ıslatamasam da ellerini;
Ben seninle gülümsüyorum hayata
Her soluk aldığımda adına umutlar işliyorum hayallerde.

TARİH:6.2.2007
GÜRKAN KARANFİL

Bu şiir toplam 418 kez okundu.
7.02.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı