İsmail AKYEL

AŞKIN BAŞKENTİ

Bekle başkentin Prensesi kavuşur elbet ellerimiz...

Bunca ayrı günün inadına sarılırız bedenlerimiz...

Aşkı öğretiriz Ankaraya Ankara kıskanır bizi...

Gözlerimi kavuştururum gözlerine...

Mavi gökyüzü kıskanır; denizler kıskanır maviliğini gözlerinin...

İlkbahar gelir ankaraya ılık rüzgârlar savurur saçlarını...

Değer yüzüme savrulan saçların… Kokusunu çekerim içime…

Aldığım nefes olursun yaşamım sana bağlanır…

Bir gün yirmi dört saatten kısa sürer seninle…

Seninle hızlı döner dünyam… Yörüngesi çevren olur…

Ankaraya yağan yağmurlar ilk defa üşütmez insanları…

İlk defa bir kış, kar yağmaz Ankaraya...

Ve Ankara’da denizin kokusunu duyar insanlar...

Martıları görüp kıskanır güvercinler...

Arnavut kaldırımlarına ezberletiriz adımlarımızı...

Yürüyüşündeki Edada bulurum kendimi...

Ben sende kaybolurum, aşkın sonumun başlangıcı olur…

Şehirler karışır birbirine Ankara Aşkın Başkenti olur...

Bu şiir toplam 15.430 kez okundu.
3.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı