Fatma Çetin KABADAYI

KEDİ VE BEN

İşten geliyordum;
Yorgun ve bitkin...
Gözlerim kapanmak üzere;
Yatağımın hayaliyle,
Bir kedi takıldı peşime,
Miyavladı bir kaç kere,
Ne istiyor diye baktım yüzüne,
Karnı açtı belkide,
İçimden neler geçti bir bilse...

Sana ekmek veremem kedicik,
Yok benim de ekmeğim aşım,
Gideceğim yerde ne yemeğim,
Ne soğuk bir içeceğim,
Ben de misafirim bu şehirde,
Sen benden zenginsindir belkide,
Olsa vermez miyim lafı mı olur,
Demez miyim peynir ekmek,
Sen de buyur...
Bıraktı kedicik peşimi,
Okudu mu yoksa beynimi?
Sanmayın kedi kaldı arkamda,
Gecenin bir yarısı oldu ama,
Bana miyavlaması hâlâ aklımda... (24.07.1996)

Bu şiir toplam 736 kez okundu.
6.03.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı