Kader AY

BEN SENLE DOGDUGUM YERDEYİM

ŞİMDİ UZAKLARDASIN
BELKİDE BAŞKA KOLLARDA
KİMBİLİR YABANCI GÖZLERDE
YALAN AŞKLAR ARIYORSUN
BENSE SENLE DOGDUGUM YERDEYİM

AĞLAMIYORUM DELİCE YAGMUR YAGIYOR
FIRTINALAR KOPUYOR YÜĞEGİMDE
YILDIZLAR KAYIYOR BİRER BİRER GECELERİMDE
SENSİZLİGE İSYAN EDER GİBİ BU ŞEHİR
DOGMUYOR GÜNEŞ GÜNDÜZLERİME
SESSİZLİĞE İNAT CIGLIKLAR KOPUYOR
HAYATA İNAT AKIYOR ZAMAN SEN GİTTİĞİNDEN BERİ
BENSE SENLE DOGDUGUM YERDEYİM

UMUTSUZLUĞA İNAT UMUTLARIMLA
KAHBECE SEVENLERE İNAT YÜREGİMLE
VE SENİN SEVMEYİ BİLMEYEN KALBİNE İNAT
SIR GİBİ GİZLİCE,SESSİZCE, SON NEFESİME KADAR
SENİ SEVECEGİM.
KADER

Bu şiir toplam 633 kez okundu.
18.04.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı