nurgül

ayrılık

biliyorum bir sevincin içinden
çıkıp gelmiştin bana
yüreğin bahardı
ama ben sana çiçek olamadım birtanem
özür dilerim
ben olmayacağım artık yanında
üzülme bebeğim
gözlerindeki bir damla yaşa kıyamam
bilirsin
ben seni böyle görmeye
alışık değilim
hatırlasana biz sadece
mutluluktan ağlardık
sonra gülerdik hep
gülmek bize yakışıyordu çünkü
bizi biz yapanda bu değil miydi zaten
mutlu olmamız değil miydi
bizi hiç birşey çirkinleştirmedi ki
şimdi gidiyorum sevgilim
kızacaksın biliyorum bana
hani pes etmeyecektin diyeceksin
birkez öpeyim seni
çünkü bu gidişin dönüşü yok
ne olursun sevmekten vazgeçme
sende hep benimle olacaksın zaten
ağlama herşeyi zorlaştırma ne olur sevgilim
zaten sana unut demiyorum beni
ama acımı taşıma içinde
benide acıtırsın herşeyim

Bu şiir toplam 759 kez okundu.
11.06.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı