mehmet erduran

aşk

Perdeli gecede kaybolmuş gibi,
Bu mecnunun dili yolu soruyor.
Sorma benliğimi,sorma gönlümü,
Ellerim yordamsız seni arıyor.

Kumral saçlarına güller takmadan,
Son gece,bir defa,içten bakmadan,
Nasıl kayboluş bu,iz bırakmadan.
Gözlerim sularda ufku tarıyor.

Nedir gidişine sebeb olan şey,
Hüzzam bir şarkı mı, yanık çalan ney?
Yoksa türküler mi,yarim,yarim hey!
Çıktığın sokaklar kime varıyor.

İsyanım haykırır bu dizelerden,
Gelmedin yıllar var, gittiğin yerden,
Ne çok sevdin candan; dönmedin birden,
Yokluğun suçunu ele veriyor.

Bilirim bendeki şüphesiz vehim,
Seviyorsun beni,yaşıyor sevgim,
İhanetin olmaz,yalandır bilgim,
Bu onmaz kıskançlık beni yoruyor.

İnanırım herşeye çare bulunur;
En umulmaz anda kapım çalınır;
Şiirsi sesinle uykum bölünür;
Ümitle varlığım hayal kuruyor.

Mehmet Erduran

Bu şiir toplam 694 kez okundu.
12.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı