ahmet aslan

acıyorum

Beni bozacagınımı sandın üç kuruşluk sevginin yoklugu,
Şimdi sen kazandıgını sanıp zaferini kutlarken,
Ben yine sabahları sokağa çıkıp bir sigara yakıyorum,
Dünyaya bakıyorum çıkarsız ve hilesiz seviyorum hayatı,
Bazen derin bir nefes çekiyorum,
İşte o an sen aklıma geliyorsun hep kendi eksenine bakan sen,
İnanki kalbini bana vermesende olurdu,
Keşke kendini bozmadan gitseydin,
Delikanlı gibi gitseydin,
Gerçekten bana karşı hiç boş değilmişsin,
Hep düşmanlık beslemişsin yüreğinde sevgime karşılık olarak,
Yoksa vururmuydun sırtımdan,
Mağrurlanıp acımak o insanı sırtından vurmaktır,
Sevene acınmaz saygı duyulur sevgisine,
Kalbini bana vermesende olurdu,
Biliyormusun bende acıyorum kendini dev aynasında gören zavallılara,
Bende acıyorum yalancılara,
Bende acıyorum ne kaybettigini görmeyenlere,
Keşke insanlığını kaybetmeseydin,
Bende acıyorum yenilgisini zafer sananlara.

Bu şiir toplam 593 kez okundu.
18.07.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı