Pervin Özkan

Yalnızlığım

Yalnızlığım,
Tutsak etti beni kendine
Sardı kapkara kolları gecelerde
Yalnızlığım,
Bir tek ben ve o
Sırdaşım oldu kederimde
Hıçkırıklarımla boğuldu
Yalnızlığım,
Boş bir çember içinde çırpınır gibi
Özgürlüğe kanat takıp,
Tek başınalıktan sıyrılır gibi,
Bitirmek istiyorum, yalnızlığım.
Gerçek yaşamdan seni silmek,
Senden kurtulmak istiyorum.
Sensizlik çok güzel,
Seninle olmaksa zor,
Affet beni
Yalnızlığım.

Pervin Özkan

Bu şiir toplam 602 kez okundu.
20.08.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı