Oyhan Hasan BILDIRKİ

Ötekilerin Hepsi Masal

Ah, gel sen bana sor! Aklımdan daha neler geçiyor?
İlkin şunu söylemeliyim sana: İlk ve tek aşkım sensin.
Leyla bir araya geldiğinizde utancından susar,
Arzu; Ah, ben ne yaptım, ne yaptım?” diye ağlar.

Leyla; ölümüne sevilenlerin önde gideni, en çok bilineni
Arzu; saçlarını sevdiğinin yoluna süpürge edişin efsanesi
İlki, adı deliye çıkmış Mecnunun çöle düşürülüşünün sebebi
Öteki, Kamberi yakan tılsımlı aşk ateşi!

Balkonundan Alp dağlarına bakan genç kızdan vefalı çıktın sen
Hâlâ yerinde mi bilmem duvara tutunmuş asma güller
Gözbebeklerinde buruk bir aşkın özlem bulutları sıra sıra
Düştü düşecek bin bir umut yüklü bembeyaz kelebekler

Ah, gel sen bana sor! Aklımdan daha neler geçiyor?
Çöle sürgün edilmiş Mecnunun gözlerinde kum gibi inciler
Kamberin yandı yanacak çağı henüz başlamışken
Üşüyen kalbimi ısıtanım oldun sen bir tanem

Herkesin dilende destan olmuş Leyla, eline su dökemez senin
Arzu, sevdiğinin külünü göğe savuran acı kaderini yaşamış
Hayat ışığım sensin; gözlerimde gözlerin, ellerimde ellerin
Esmeralda, Notre Dameın Kamburunun elini bile tutamamış

Gördün ya ötekilerin hepsi masal, sen gerçeğimsin benim
Karanlık gecelerimi süsleyen pırıl pırıl yıldızım
Aklın aklım kesildi, kalbin kalbim olup çıktı şimdi
Kaderime kelepçelenmiş alınyazım!
23 Ağustos 2008

Oyhan Hasan BILDIRKİ

Bu şiir toplam 837 kez okundu.
1.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı