feyza KUNTBİLEK

ERTELEDİĞİMİZ MUTLULUK

ayrılık ve acı
bizden uzak iki kelime gibi gelirdi hep
hiç düşünmemiştikte
belki dilimizin ucuna gelmiştirde
dudaktan çıkmamıştır.
biz sevginin büyüsüne öyle kapılmıştık ki
ayrılığın kapımızın önüne kadar geldiğini far edemedik.
ta ki kapıyı çalana kadar
her aşkta böylemiydi acaba
önce gözünü kör edip sonra ansızın açması mı
ve ayrılık!
hereşyin sonu olduğu gibi bununda sonu geldi
çok zordu artık geriye dönmek
yeniden hayallere dalıp umutlar yeşertmek
biz artık biz değildik
sen ve ben iki ayrı dünyanın iki garip yolcusu gibi
sen kendi yolunu çizip çıktan hayata karıştın
ben ise hala elimde kağıt ve kalem
ertleddiğimiz mutluluğu yazıyorum....
....

Bu şiir toplam 637 kez okundu.
14.09.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı