ışılay dursun

yine de

yaşam yalnızlığında seni beklemek oldu
sana özlemimin adı..
yine de yalnızız,yine de biliyoruz
ölümün yetmediğini bizi birleştirmeye
sen ki en korktuğum
ürkütmüyor yokluğun
yeni yokluklar biriktiriyorum zamanı durduramadığım anlara
adın oluyor har saniye
yine de elim gitmiyor yüreğine
yüzün kurtuluşum oluyor,en bilindik griliklerde
yine de unutturuyor kendimi yitik bir çocuk
elimin hamurunda saklı kısa geçmişi

Bu şiir toplam 841 kez okundu.
25.10.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı