Melisa Batu

Affet

Özür dilerim anlayamamışım sevgini
Ama artık çok geç yerini doldurdu biri
Biraz olsun dinleseydin beni
Söyleseydin hep beni çok sevdiğini

Yıkıldım bende,çöküşümü yaşıyorum senle
Oysa ne çok eğlenmiştik seninle
Şimdi tutuldu tüm kale
Kimse acımasın bir daha bu hale

Kendine yediremedin mi laflarımı
Bu dönmeyişimin acısımı
Ağlamakla dert bitmez ama anlatamadım aşkımı
Anlatmaya çabalıyamam harcatamam saflığımı

Bu yürek yandı her gülüşünde
Yapamazdı ama senin sönüşünde
Üzgünüm yaşıyacaksın sadece düşümde
Yardım edemem sana bu düşüşünde

Artık seni unutmak istiyorum
Yazmıycam bir daha sadece susuyorum
Keşke demedim hiç kendimi biliyorum
Sadece üzdüğüm insanlara yanıyorum

Biliyorum,her zaman yanımda olmayacaksın
Olsun belki başka kollarda huzur bulacaksın
Karşılıksız sevdim bunu sonradan anlıcaksın
Karşılıksız sevmek insanların işi değilmiş diyip unutacaksın

O zaman bu zavallı kalbim seni özlemicek
Ellerim uzansada hiç bir zaman tutmicak
Sabahları hıçkırarak haykırmıcak,ağlamıcak
AFFET ama bu gönül bir daha seni sevmicek.

Bu şiir toplam 692 kez okundu.
23.12.2008

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı