Kübra Konuk

Yazdığım kitabım yaşadığım yılın sayısı kadar kalı

Yazdığım kitabım yaşadığım yılın sayısı kadar kalın
Günlerim tek tek sığdırılmış sayfalarına
Geri kalmış bazı cümleler arkalarda
Sonra ben yine kitabıma bakarken
O aldı yaşadıklarımı elimden
Kitabımın sonu geldi birden
Oysa ne kadarda çok seviyordum onu yazmayı
Hayatım elimden giderken
Yazcak bir şeyim kalmadıki yeniden !
Çıksada gamzelerim serinliklerden
Hüzünlüyüm yazamıycağımı biliyorum seni yeniden
Sayfalar yetmemiş gerçekten
Birkaç sayfamı eklesem öteden
Sığmıyor işte son sözün kulağıma söylesen
Susuyorum artık yaşayamıcağımı biliyorum.
İstermisin yaşadığımız günleri anlatayım yazdığım kitabımda
Anlatayım ne dehşet olduğunu kızınca
Yanakların pembe sen yine alsın utanınca
Ellerin titrer yine ellermin temasında
Söylesem ölümsüzleşirmi aşkımız
Kötümüydü o günler yaşadığımız ?
Geçmişimiz özleyipte unutamadığımız tek varlığımız.
Seni hala seviyorum sevmiyceğini bilsemde hazımsız.

Bu şiir toplam 611 kez okundu.
19.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı