yaşar utku

barışan dünya

yürürken sınır boyu
gözlerimdeki umudu
ellerime düştü düşlerin
tertemiz gündüzün günü
yaprağına dokundu yüreğimin

tir tir titrerken benliğim
incitmekten imtina
nefesim karıştı nefesine

al gözlerim seninle kalsın
ışığını ışıt ezelden ebede
bir güvercin uçurt gönlünden
kanatları bulanmamış
kan revana

barışsa bekleyemez
akşamdan sabaha
vurulmuş zincirinde...

Bu şiir toplam 584 kez okundu.
19.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı