Çağatay Nalçaoğlu

Ey İnsan!

Ey insan!
Kusursuzluğun var olduğu bu dünyada,
Baksana etrafına ne kadar mucizevi,
Düşünsene yaratılış gerçeğini,
Anlasana bu eşsiz güzelliği.

Acımasızlığın tahtında bulunan Ey insan!
İn oradan aşağıya mahvoluyor mutlu insan
Artık yaptıklarına dayanamıyor dünya,
Uslan artık Ey insan!

Senin özünki bu toprak,
Değer ver acıtma Ey insan!
Koy başının üstüne yerini hazırla,
Barışı göster ona Ey insan!

Müminler dağılıyor eziliyor Ey insan!
Durdurmak zor mu ki bunu?
Yalnızca nefisine hakim ol
Elini vicdanına koy yeter
Ey insan!

Sonucuna katlanamasın,
Büyüğüm güçlüyüm diyerek kurtulamasın,
Orada her kez eşit
Bunu ancak orada anlarsın
Ey insan!

Ne kadar kalp kırdın farkında mısın?
Minicik ve sevgiye muhtaç kalpler,
Onları güldürerek ağlatman gerekirken
Acıtarak ağlatıyorsun,
Kahpe insan!

Bir grup şevkatli insan,
Dayanamıyor bu acıya,
Karşı duruyor
Hırs ile gözü dönmüş kahpe insana!

Kazananın iyilerin olduğu dünyada,
Kötülüğü uzatmaya ne gerek var,
Hep birlikte mutluluğa koşalım,
Ayakkabıların yırtıkta olsa
Birlik içinde Ey insan!

Çağatay Nalçaoğlu

Bu şiir toplam 547 kez okundu.
25.01.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı