mehmet erdoğan

GÖLGEDEN ÇIKIŞLAR

Bu alem nedir ki mana yanında,
Büyükçe bir sıfır, koskocaman hiç.
Bunu hissediyor her an canında,
İnanmış insanda bu yüzden sevinç.

Madde bir gölgedir, kısalır uzar,
Mana bir asıldır, çiğ noktasında.
Kudret kalemidir hep böyle yazar,
Tınlatır sonsuzu gönül sazında.

Hiç ile hep birlik olmuş varlıkta,
Her biri diğeri rağmına büyür.
Biri kesik kesik ufalan seda,
Diğeri ebedi yüreği bürür.

Allah’ım gerçeği biliyoruz da,
Yine şu nefsimiz faniye bakar.
Her gün şu alemi siliyoruz da,
Uyanıca gözler o yöne bakar.

Tam dönüş; ölmüş de gözler dikilmiş,
Misali başkayı görmüyor olsun.
Ruh ebed iline daim çekilmiş,
Bu halde ömrümüz nihayet bulsun.

Bu şiir toplam 604 kez okundu.
29.04.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı