MERWE ARSLAN

NEFRET

İçimde ki nefret sevgimi aştı bu gece
Senin olmadığın her yer karanlık
Yaz günü üşümek nedemek bilir misin?
Beni bu hale getiren sensin
İyi bak gözlerime sana olan nefretimi göresin
Sevdikte ne oldu,özledikte ne oldu
Geceler sırdaşım,kadehler bizle dost oldu
Bu beden senle hayat bulmuştu
Nasıl yaktın canımı bilir misin?
Bitanemdin,gülümdün,hasretimdin
Şimdi ise sadece nefretimsin,bilesin
Bir zamanlar herşeyimdin sen
Gözlerinin içinde kaybolurdum
Kıyamazdım ki ben sana bakmaya
Şimdi ne durumdayım bir baksana
İyi dinle bu rapim sana,senin gibi dalgacı genç kızlara
Artık senin yolundan gidiyorum bende
Senin bana yaptıklarını şimdi ise ben başkalarına yapıyorum
Yakıyorum sigaramı,dalgama bakıyorum
Hİç ben gülerken gözlerime baktın mı sen?
Hiç buna cesaret edebildin mi?
O gözler var ya sana bir zamanlar nasılda tutkuyla bakıyordu
Mısralarda hayat buluyordu sana olan sevgim
Beyaz sayfalara anlatıyordum her gece seni
Şimdi ise öfkemle,nefretimle yazıyorum sana
Bunu sen istedin,ben artık sadece susuyorum GÜZELİM!

Bu şiir toplam 763 kez okundu.
16.12.2009

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı