FİLİZ KENTGÜL

MEKANIN

bensiz attıgın her adım
kör kuyulara düşüşün olsun

attıgın her kahkaha çekeceğin ızdıraplardan
kurtuluş çığlıkları

çok seviyorum dediğin o güneşe ve denize
bakan göz pınarlarına balçık çamurlar dolsun

bana beni sevdiğini söleyen o dilin
seveceğine sevdanı söleyemez olsun

bana uydurduğun aşk masalı
sevdiklerinden duyacağın bedduan olsun

beni rüyanda gördüğünü söylediğin geceler
üzerine kabuslarla örülmüş örtü olsun

bana yedirdiğin çıkar amaçlı o lokmalar
senin boğazını akrep olup soksun

bana ettiğin ihanetin her anı
yarınlarına çabaladığın umutlarının
asla yeşermeyen çölü olsun koynuna

beni aramadığın unuttuğun her an
seninde hiç misafirin gelmeyen mezarın olsun

kaybetmeye asla tahammülüm yok dediğin
sözüm ona maddiyatından kefen paran bile kalmasın

sana bu sözlerim ne duadır ne beddua
sen seni seven bu yüreği aldın alaya ve ucuza

mekanın ne cennet olsun ne cehennem
ruhun dünya ile ahiret arasında
azrailin keskin bıçağında askıda kalsın

rabbim ya seni alır sana muhtaçken sevdiklerinden
yada sevdiklerini senden
bunu unutmadan yaşa başka gönülle oynama

Bu şiir toplam 666 kez okundu.
15.07.2010

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı