vahap özfidan

ilk ve son kadın

ağladım ardından sesim duymadın
kim bilir belkide aşık saymadın
biraz fakir idim belki doymadın
ama helal idi anlayamadın

şu yüreğim hala ağlıyor sana
gel yanıma nolur yaren ol bana
terkedipte ele gittin bu yana
elimde bir kalem dilimde adın

vebalimsin sanma bana çilesin
kimi haktan mal mülk servet dilesin
ben seni dilerim bunu bilesin
beni ağlatan ilk ve son kadın

Bu şiir toplam 769 kez okundu.
6.02.2011

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı