ilyas özkan

Yalnızlığa Yelken

Yine yalnızlığa, a dost, yelken açmak var bugün
Akan camdan seyrederken ufku, hayaller sürgün

Kalemim, a benim dert ortağım; sen dinle beni
Sonra da fısıldayıver derdimin çaresini

Kim duyar feryadım; kopsa içimde fırtınalar
Sessiz çığlıklarım ki; ruhumu çepe-çevre sarar

Yol manzarası.. herşey akıp gidiyor önümde
Bana da hüzün düşüyor, bu yalnız sürgünümde

İnsanlar.. sağımda-solumda sade kalabalık
Benimse payımda, beynimi zonklatan yalnızlık...

19.03.2008
Çarşamba



İlyas Özkan

Bu şiir toplam 471 kez okundu.
6.07.2011 11:00:06

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı