Yağmur GÜNENÇ

DUMAN

Bir şeyler anlatmaya çalıştım,olmadı dinlemediler.
Uykusuz rüyasız olur mu ?
Bu sessizlik karanlığı boğar dedim
İşitmediler..
Hayat benim için resim yapmak gibiydi
Tabloyu bozan renkleri bilirdim
Ama bazen bilmek bir şey değiştirmezdi.
Önemli olan boyamamaktı.
Silgi kullanılmıyor tabloda
Söz affeder;fırça etmez.
Çok bir şey istemedim
Bi gökkuşağım olsun istedim ,
Renklere battım
Ama her şeyin karardığını gördüm
Tozlu bir grideydim sanki,
Sis gibi yayılıyordu gerçekler
Ve ben düşüyordum rüyalardan
Etraf boğuk bir bulutla kaplanıyordu
Anlamıyordum bazen,
Anlatamıyordum da..
Gereksiz susmalar tanıyordum ;
Belki kaçışlar..
Ama itince gitmiyor ki gemi,
Kaptan dümene geçmeliydi.
Maviye götürmeliydi,yeşile..
Renklere işte.
Kendim gidemeyebiliyordum,
Koyu bir grideydim,göremiyordum..
Bir ressamın yardımına ihtiyaç vardı,
Göğümü kuşatmak için fırçası gerekti..
Maviyi o getirebilirdi,yeşili o.
Beni bu dumandan o çıkarabilirdi,yalnız o.
Güneşti o.
En sıcak renkti
Gitti mi duman olurdu her yer;gri..
Bahardı o;maviydi,yeşildi
Ressamdı o;
Renk verirdi,hayattı.
Beni bu dumandan o çıkarabilirdi,yalnız o.
Denizdi,maviydi,yeşildi
Yaşamdı,o.

Bu şiir toplam 739 kez okundu.
13.07.2011 01:21:28

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı