İsmail Cica

üflerim yağmur bulutlarını

demek ki seni
belleğimin en derin yerine
koymuşum istem dışı
seviler istemli mi
bence değil yıldırım aşkı hariç
hani kara sevda derler ya işte ta kendisi

aşkın kaynağı bittabiî sensin
sen barutumsun bense ateşin
patlayıverdik duyanlar hariç
duymayanlar sâkin
seni unutmak yaşarken mi es geç
istem dışı elimde değil

barut ve ateşimiz yapaymış
evlenmişsin olmadı haberim
gel gör ki halâ zihnimdesin
buramdan çıkarıp atmak seni
istemim dışı elimde değil
yarın yolları dürüp sana geleceğim
elimde tek kırmızı gül senin için
sevim daha kabarık ama aynı sevi
ben bildiğin genç artık değilim
bilmem fark eder mi
kötü niyetli hiç olmadım
istesem de olamam ki

ama eşin duymasın
yaşarken bir daha göreyim
mehtap çıkmaz ise üzülme sen
ayı da tavlarım senin için
tıpkı eskisi gibi
ve veya ay bulutlarla hasbihâl ederken

bir yolunu bulur onları üflerim
karışırım yağmur bulutlarına yağarım bahçene
sularım begonyalarını sessiz sessiz
harama kaçmam bilirsin kokundaki fullardan verirsin
vedalaşırız bu belki de son görüşmemizdir
sana bağlı istemezsin belki kimbilir.16.06.11

Bu şiir toplam 561 kez okundu.
19.08.2011 01:41:44

• Yorumlar
• Yorum Yaz
• Şairin Hayatı